فرسودگی شغلی وضعیتی است که به دلیل کار زیاد و طولانی مدت، شخص احساس خستگی شدید و بی رمقی ميكند.

 نشانه های فرسودگی شغلی :

 1- فرسودگی جسمی = قدرت کار کردن کم , سردردهای مکرر, تهوع , اختلال در خوابیدن , از دست دادن اشتها
 2- فرسودگی هیجانی = افسردگی , احساس در ماندگی و احساس به دام افتادن در کار و شغل
 3- افسردگی نگرشی = بد گمانی و سوء ضن نسبت به دیگران و همچنین نگرش منفی و حقیر کردن خود یا سایرین .
 4- اينگونه اشخاص احساس پیشرفت کم دارند و فرض می کنند در آینده نیز پیشرفتی نخواهد داشت.

 شاخصهاي فرسودگی شغلی :

 1- شاخصهای هیجانی : بی علاقه شدن نسبت به شغل خود , افسردگی , احساس درماندگی و ناتوانی , احساس مورد تأیید و تشویق قرار نگرفتن , احساس جدایی از دیگران و بیگانگی , احساس بی تفاوتی , ملالت و بیزاری
 2- شاخصهای نگرشی : بد بینی , بی اعتمادی نسبت به مدیریت سازمان و محل کار خود , گله مندی و بدگمانی
 3- شاخصهای رفتاری : تخریب پذیر و پرخاشگر بودن , کناره جویی از دیگران , کاهش توانایی برای انجام دادن وظایف شغلی , محدود شدن فعالیت های اجتماعی و افزایش مشکلات با مسئولان , رؤسا و همکاران و خانواده .
 4- شاخصهای روانی : احساس خستگی , ابتلا به دردهای عضلانی , سردرد , اختلال در خوابیدن و اختلال گوارشی و سرما خوردگی های مکرر.
 5- شاخصهای سازمانی : کاهش رسیدگی به خواسته های ارباب رجوع , تنزل ابعاد اخلاقی و معنوی , افزایش تعداد موارد خلافکاری , غیبت از کار , ترک شغل و سوانح و حوادث در کار.

 علل فرسودگی شغلی :

بقیه در ادامه مطلب

1- نا آشنا بودن افراد با هدف یا اهداف سازمان یا قابل درک نبودن این اهداف برای آنان.
 2- سیاستهای مدیریت سازمان .
 3- شیوه های مدیریت .
 4- غیر قابل انعطاف بودن بعضی از قوانین و مقررات .
 5- ناسالم بودن شبکه های ارتباطی در سازمان .
 6- عدم مداخله مدیریت سازمان در امور رفاهی , درمانی و تفریحی کارکنان .
 7- عدم بهره گیری از استعداد بالقوه افراد در انجام دادن وظایف شغلی .
 8- مبهم بودن نقش فرد در سازمان.
 9- عدم رضایت شغلی
 10- فقدان امکانات برای رشد و ترقی.
 11- حجم زیاد کار در زمان محدود.
 12- واگذار کردن مسئولیتهای بیش از ظرفیت به افراد.
 13- درگیر شدن در احساس تعارض نقش.
 14- ناهماهنگی در پرداختها.
 15- نا مناسب بودن نظام ارزیابی عملکرد شغلی.
 16- فقدان امکانات آموزشی و ناآشنا بودن افراد با وظایف خود.
 17- عدم بکارگیری روشهای علمی برای آزمایش و انتخاب و واگذاری تصدی مشاغل به افراد غیر واجد شرایط

 شیوه های درمان و پیشگیری :

 1- حمایت مدیر یا سرپرست , همکاران , دوستان و آشنایان
 راهبردهای فردی کنار آمدن مانند تغییر شرایط فیزیکی و روانی کار .
 2-استفاده از برنامه های متنوع برای بهبود وضعیت بدنی مانند ورزش کردن و استفاده از برنامه غذایی مناسب.
 3-روشهای خاص آرامش مانند آموزش نظامدار آرمیدگی یا ریلکس, مراقبه و مانند آن .
 4-روشهای بهتر و اثر بخش تر کار را بیاموزید.
 5-با شرکت در دوره های آموزش مدیریت زمان با شیوه های اثر بخش استفاده از وقت خود آشنا شوید تا با تلاش بیشتر و در زمان کمتر , کار بیشتری انجام دهید.
 6-در صورتیکه همه فنون فوق را بکار گرفتید و اثر بخش نبود به طور موقت یا دائم کار یا شغل خود را تغییر دهید.