یکی از شایع ترین اختلالات در انحناهای ستون فقرات، گودی بیش از حد کمر است. بسیاری از ما علت کمردردهای خود را گودی بیش از حد کمر می دانیم. این گودی بیش از حد چیست؟ چرا به وجود می آید؟ اصولا آیا کمر انحنایی دارد؟ در صورتی که ستون فقرات را از نیم رخ نگاه کنید، متوجه وجود یک سری فرورفتگی ها و برجستگی هایی در قسمت های مختلف آن خواهید شد.
 در حالت طبیعی، فقرات گردن دارای یک انحنا به سمت داخل، فقرات پشتی دارای انحنا به سمت خارج و ناحیه ی کمر دارای انحنای رو به جلو می باشند.
 به دلیل شباهت این انحنای کمر به نمای ظاهری لوردهای انگلیسی در زمان ایستادن، اصطلاح لوردوز برای این حالت مورد استفاده قرار گرفته است! وجود این انحناها برای ما نقشی بسیار مهم داشته و بسیاری از توانایی های ما در اثر همین برجستگی ها و فرورفتگی ها پدید می آید و اصولا توانایی ایستادن ما تا حد بسیار زیادی مدیون همین انحناها است! میزان انحنای ستون فقرات در یک ناحیه، بر سایر قسمت ها نیز اثر گذاشته و می تواند آن ها را تغییر دهد.
 وقتی میزان انحنای کمر به حدی بیشتر از میزان طبیعی آن می رسد برای نامیدن آن اصطلاحا از کلمه ی هیپرلوردوزیس(hyperlordosis )یا گودی بیش از حد کمر استفاده می کنیم.

چرا گودی بیش از حد در کمر به وجود می آید؟
 در حقیقت ستون فقرات توسط تعداد زیادی عضله محافظت می شود که سلامت و تعادل آن ها در سلامت و نرمال بودن حالت ستون فقرات نقش بسیار مهمی ایفا می کند.
 عدم تعادل در عضلات نام برده یعنی قوی بودن برخی و ضعف یا گرفتگی بعضی دیگر از آن ها موجب پدید آمدن ناهنجاری هایی در شکل کلی ستون فقرات خواهد شد.
 در این میان نقش عضلات شکمی، بازکننده های مفصل پا به لگن و عضله ی بزرگ پشت باسن، در ایجاد گودی بیش از حد کمر، پُر رنگ تر از سایر عضلات این ناحیه است.
برخی از علل گودی بیش از حد کمر:

بقیه در ادامه مطلب

 – مقدمه :
کامپیوتری شدن منجر به افزایش آسیب های شغلی و استرس های ذهنی شده است که مرتبط با ماهیچه و استرس هایی شود . CTD است که می تواند منجر به شکایت
در حالیکه افزایش آن در ادارات منجر به استرس ارگونومی می شود که می تواند مستقیما باعث اختلالات ترومای تجمعی شود که شامل تاندون ،سندروم تونل کارپال و بعضی از درد های کمر گردد .
ارگونومی علمی است که در ارتباط با روش کار و متقابلا فاکتورهای محیطی توجه می کند وبا مشخص کردن چگونگی انجام روشهای کار ، می خواهد شخص را از آسیب ها مصون نگه دارد .
هدف ، طراحی شغل مناسب جهت اپراتور ، ترجیحا قدرت فیزیکی بدن کارگربایستی متناسب با شغل باشد بوسیله ایجاد محیط قابل قبول با رعایت اصول ارگونومی نظیر :
- اجتناب از پوسچر نادرست ، تکراری ،گسترده ،فشار مستقیم ، خستگی و فشار
- ادراک چگونگی تنظیم محیط کار و برآورد نیازهای شخصی
- کاربرد اصول و عادتهای مناسب
*صدمات عمومی مرتبط با وضعیت ارگونومی ضعیف در ادارات شامل موارد ذیل :
آسیب
علت
تاندون
حرکات تکراری
سندروم تونل کارپال
حرکات تکراری با مچ خمیده
درد های کمر
بلند کردن – خمیدگی – پوسچرهای خمیده
فشار شانه / گردن
پوسچر سر به جلو – پوسچر نوسان به عقب
اختلالات گردش خون
فشار استاتیک


صدمات مذکور همه ناشی از یک عامل غیر عادی / فاکتور ریسک نظیر :
- طراحی ایستگاه کاری غیر ارگونومی
- حرکات تکراری نظیر تایپ کردن برای مدت طولانی بدون استراحت .
- پوسچرهای نادرست ، گردن خمیده یا بیش از حد روبه جلو یا مچ خمیده بیش از حد به عقب
- پوسچرهای استاتیک – نشسته برای مدت طولانی بدون بلند شدن یا دراز کشیدن
- محدویت های جریان خون برای بافتهای درگیر کار

بقیه در ادامه مطلب

در محیطهای کاری مانند اتاق کنترلها که دارای صفحه نمایش و صفحه کنترل میباشد نیاز به طراحی متناسب با آن شرایط میباشد.
 درکنترل پنلها شکلهای متنوعی از دکمه ها با عملکردهای گوناگون وجود دارد.

 معمولا سه نوع میز پنل وجود دارد:

 flat panels

 یک نوع از آنها به صورت فلت میباشد .که ساده ترین جهت ساخت و ارزانترین آنها میباشد.که البته در صورت پراکندگی تجهیزات نصب شده روی آن میتواند مشکلات خاص خودش را ایجاد نماید.ودر واقع ناجورتر از سایر نمونه ها میباشد و لبه بیرونی آن خارج از سطح دسترسی فرد میباشد.وهمچنین قدرت دید در آن قسمتها کاهش میابد.

sectional panel
 در واقع این نوع از پنلها از چند قطعه هندسی به هم چسبیده درست میشوند .
 این نوع صفحات مانند مورد فوق به آسانی ساخته میشوند.در صورتی که این نوع صفحات با زوایای مناسب طراحی شوند در واقع اکثر نقاط آن در دسترس خواهند بود.

curved panels

 صفحات دارای خم بهترین نوع برای استفاده کنندگانی است که همه نقاط را میخواهند تحت کنترل داشته باشند.و البته در این نمونه در تمامی زوایا امکان دید عمود به صفحات نمایش،ویا حتی تجهیزات مدرج وجود دارد.ودقت در قرائت برخی اعداد و یا دیدن صحیح و بدون انحراف آنها برای کنترل هر چه بیشتر عملیات ، برای همه واضح و نیازی به توضیح بیشتر نمیباشدو عیوب این نوع از صفحات قیمت بالا به علت سختی ساخت و شکل دهی آنهاست.

الف) بلند کردن بار:

 1- کلیه کارگرانی که در کارشان نیاز به بلند کردن و حمل بار دارند باید در مورد اصول ارگونومی حمل بار آموزش های لازم را دیده باشند.
 2- بلند کردن وحمل بار باید با خصوصیات فیزیکی کارگر مطابقت داشته باشد.
 3- اگر بلند کردن بارهای سنگین یا حمل مکرر بار در محیط کار غیر قابل اجتناب است, این گونه فعالیت ها باید به تناوب و در بین سایر کارهای سبکتر انجام گیرند.
 4- اگر بلند کردن بارهای دستی سنگین(بیش از 23 کیلوگرم) امری ضروری و اجتناب ناپذیر باشد،شرایط باید بهینه شوند:
 • باید بتوان بار را در نزدیکی بدن نگاه داشت(فاصله افقی بین دست و قوزک پا در حالت نشسته حدود 25 سانتی متر است).
 • ارتفاع اولیه بار از زمین،قبل از بلند کردن،باید حدود 75 سانتی متر باشد.
 • تغییر مکان بار به صورت عمودی نباید از 25 سانتی متر بیشتر باشد.
 • امکان برداشتن بار با هردو دست باید میسر باشد.
 • بار باید دارای جای دست یا دسته باشد.
 • بدن به هنگام بلند کردن بار باید آزاد باشد.
 • در هنگام بلند کردن بار،نباید بدن را چرخاند.
 • در هر پنج دقیقه نباید بیش از یک مرتبه نسبت به بلند کردن بار اقدام کرد.
 • عمل بلند کردن بار نباید بیشتر از یک ساعت طول بکشد و پس از آن حتما باید وقفه ای جهت استراحت یا انجام کارهای سبکتر در نظر گرفته شود.
 • مدت زمان استراحت یا کار سبکتر برابر 120/1 زمان بلند کردن بار در نظر گرفته می شود.
 5- بارهای تکی نباید خیلی سبک باشند.(در غیر این صورت خطر بلند کردن چند بار بصورت یک جا پیش می آید).
 6- طراحی میزها،طبقات،ماشین آلات و موارد مشابهی که بار از روی آنها برداشته و یا بر روی آنها گذاشته می شود باید به بهینه کردن شرایط باربرداری کمک کند:
 • در هنگام برداشتن یا گذاشتن بار باید امکان نزدیک شدن به آن میسر باشد.

بقیه در ادامه مطلب

ختلالات اسكلتی - عضلانی یك بیماری شغلی است. این اختلالات به علت شرایط نامناسب در محیط كار بروز می كند. یكی از علل ایجاد این مشكل وسایلی است كه افراد در محل كار از آن استفاده می كنند كه حتماً باید استاندارد باشد، عامل دیگر احساس امنیت و آرامشی است كه فرد باید در محیط كار داشته باشد تا دچار این گونه اختلالات نشود.
دكتر سیدجلیل میرمحمدی میبدی متخصص طب كار و بیماری های شغلی در زیر نكاتی را بیان كرده است كه می تواند اختلالات اسكلتی و عضلانی مربوط به شغل را كاهش دهد.
● اختلالات اسكلتی - عضلانی مرتبط با كار چگونه به وجود می آید؟
▪ اختلالات اسكلتی - عضلانی مرتبط با كار نوعی بیماری شغلی به حساب می آید. این گونه اختلالات معمولاً به علت قرار گرفتن بدن در وضعیت نامطلوب هنگام كار كردن یا استفاده از میز و صندلی نامناسب و غیراستاندارد تشدید می شود. زمانی كه از صندلی متناسب با ابعاد بدن (غیرارگونومیك) استفاده شود، اختلالات افزایش پیدا خواهند كرد.
● صندلی قابل استفاده در محیط كار باید چه استانداردی داشته باشد؟
▪ یكی از اجزای مهم صندلی، دستگیره ای است كه قابلیت تنظیم ارتفاع را انجام می دهد. همچنین باید سطح نشیمن صندلی استاندارد گود و لبه آن گرد باشد. زمانی كه فرد روی صندلی می نشیند، باید از اطراف ران ها تا دسته صندلی ۲‎/۵ سانتی متر فاصله باقی مانده باشد و ارتفاع صندلی باید در اندازه ای تنظیم شود كه لبه نشیمنگاه با عضله ران تماس پیدا نكند و مانع خون رسانی به ساق پا نشود، چون این موضوع باعث خواب رفتگی و خستگی در عضلات پا می شود. پشتی صندلی باید قوس كمر را هنگام نشستن پر كند و قسمت بالای آن رو به بیرون باشد تا كتف ها در جای مناسبی قرار بگیرد. صندلی استاندارد، پنج پایه و چرخدار است. پوشش روی صندلی باید از پارچه باشد تا ایجاد گرما و سرما نكند. بهترین ارتفاع صندلی، ارتفاعی است كه وقتی فرد روی آن می نشیند و به پشتی آن تكیه می دهد، كف پاها روی زمین قرار بگیرد تا نیازی به استفاده از زیر پایی نباشد. هنگام نشستن روی صندلی زاویه بدن و ران پا باید بین ۹۰ تا ۱۱۰ درجه باشد، ران پا و ساق پا بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه و زاویه ساق پا و خود پا ۹۰ درجه باشد.
● با چه اقداماتی در محیط كار می توان از بروز اختلالات اسكلتی - عضلانی پیشگیری كرد؟
▪ افرادی كه شرایط فعالیت آنها به گونه ای است كه معمولاً نشسته كار می كنند، در ازای هر یك ساعت كار به مدت ۱۰ دقیقه به صورت ایستاده استراحت كرده و دو تا سه دقیقه از ۱۰ دقیقه استراحت خود را ه نرمش های بسیار ساده در محیط كار اختصاص دهند. در افرادی كه فعالیت كاری آنها به صورت ایستاده است نیز به ازای هر یك ساعت كار، ۱۰ دقیقه نشستن لازم است.

بقیه در ادامه مطلب

ارزیابی ریسک علاوه بر اینکه از لحاظ قانونی باید اجرا شود ، در حفظ کارکنان و فعالیت تجاری شما کمک می کند تا بر روی خطراتی که در محیط کار شما واقعا دارای اهمیت هشتند و بالقوه می توانند سبب بروز صدمات جدی شوند ،متمرکز شوید. در بسیاری از موارد اندازه گیریهای مستقیم می تواند براحتی خطرات را کنترل کند برای مثال اطمینان از تمییز شدن محل از ریخته شده میتواند سبب جلوگیری از لیز خوردن افراد شود و یا بسته بودن کشوهای میز مانع اسیب رسیدن به نفرات میشود . در اغلب موارد می توان با روش های ساده ، ارزان و موثر از حفظ دارائی های با ارزش اطمینان حاصل کرد.

قانون انتظار حذف کلیه ریسک ها را ندارد اما شما باید تا ((حد معقول)) از افراد خود محافظت کنید. این راهنما چگونگی دستیابی به این هدف را با کمترین وسواس به شما ارائه می دهد.
ارزیابی ریسک چیست؟
به طور ساده ارزیابی ریسک عبارت است از یک بررسی دقیق در موردیکه چه چیز در محل کار شما می تواند سبب آسیب رساندن به نفرات گردد. به طوریکه بتوانید تشخیص دهید که آیا اقدامات پیشگیرانه موجود کافی است یا باید اقدامات بیشتری جهت جلوگیری از اسیب انجام گیرد . کلیه کارکنان حق دارند که در برابر اسیب های ناشی از احتمال در سیستم محافظت شوند.
حوادث و بیماریها ، جان نفرات را تهدید میکنند . همچنین اگر محصول فعالیت شما اسیب ببیند ،ماشین آلات دچار صدمه شوند . هزینه های بیمه افزایش میابد و یا در نتیجه همه این مسایل مجبور شوید به دادگاه بروید تمام فعالیت تجاری شما نیز تحت تاثیر قرار میگیرد . از لحاظ قانونی شما ملزم به ارزیابی ریسک های موجود در محل کار خود هستید به طوری که در نهایت بتوانید یک برنامه برای کنترل ریسک را پیاده نمایید.
چگونگی ارزیابی ریسک
پنج مرحله زیر را دنبال کنید:
مرحله اول : شناسایی خطرات
مرحله دوم: تعیین اینکه چه کسی و چگونه ممکن است صدمه ببیند
مرحله سوم: بررسی ریسک های موجود و اجرای اقدامات پیشگیرانه
مرحله چهارم: ثبپ یافته ها و نتایج
مرحله پنجم: بازبینی ارزیابی صورت گرفته و روزآمد کردن ان در صورت لزوم

بقیه در ادامه مطلب