دستور العمل سازمان NIOSH برای کاهش سیلیکا درمحیط کار وجلوگیری از فوت کارگران به علت ابتلا به تنگي نفس شامل موارد زیر می باشد : بقیه در ادامه مطلب
1 - جایگزین کردن استفاده از سیلیکا و شن و ماسه با سایر موادی که یک درصد سیلیکا در آن وجود داشته باشد .خطر ابتلا به کارگرانی که از سیلیکا در عملیات بلاستینگ استفاده میکنند بسیار بالاست و کنترل آن هم مشکل به نظر میرسد، برای این منظور سازمان از سال 1974 به بعد، NIOSH پیشنهاد کرده که مصرف موادی که دارای سیلیکا و ماسه بیشتر از یک درصد هستند ممنوع شود .
2 -برای کنترل عوارض بیماریهای مربوط به سیلیس از سیستم تهویه موضعی وعمومی طبق متد NIOSH 7500,7602 استفاده شود .
3 - استفاده از روشهای کاهش آلودگی مانند تعمیر ونگهداری به موقع ماشین آلات ،تمیز کردن ادوات وسایل مربوطه،استفاده از کابینتهای بسته برای کاهش پراکندگی سیلیس.ماشینهای تمیز کننده در کارگاههای که عملیات بلاستینگ انجام میشود باید بکار گرفته شود .افرادی که با سیلیس کار میکنند باید از پوششهای مناسب وppe مناسب این کار استفاده نمایند .اطاقهای بلاستینگ باید دارای سیستم تهویه مناسب بوده وروشنایی لازم نیز لحاظ شود ضمنا تمامی افراد با وجود سیستم تهویه باید از وسایل حفاظت فردی مناسب PPE در حین کار استفاده نمایند .هیچ گونه درز وشکافی در دیواره وسقف این اتاقها نباید وجود داشته وسیستم تهویه نیز کارایی وربایش لازم را داشته باشد .استفاده مجدد از سیلیکای مصرف شده با توجه به این که ابعاد ذرات آن کوچکتر شده است توصیه نمیشود سیلیس مصرف شده می بایست با احتیاط جمع آوری وبه محل مناسب جهت دفن فرستاده شود .
4 - رعایت موارد بهداشتی حین کار وهر چه در معرض بودن کمتر .تمامی افرادی که با سیلیس سروکار دارند باید قبل از غذا دستهای خود را کاملا با آب وصابون بشویند و در حین کار هر گونه خوردن ،آشامیدن وسیگار کشیدن ممنوع است .کارگران باید پس از اتمام روزانه کار حمام کرده وسپس با لباسهای پاک محل کار خود را ترک نمایند .خودروهای این افراد نیز باید در محل دورتری از محوطه عملیات پارک شود .
5 - استفاده از لباسهای یکبار مصرف وقابل شستشو درمحل کار-استفاده از لباسهای بلاستینگ در منزل یا محل کار به هیچ عنوان جایز نیست .
6 - دوش گرفتن روزانه بعد از اتمام کار وتعویض لباس بعد از ترک محل کار بدین معنی که از انتقال آلودگی به منزل ،خودرو و.. جلوگیری شود .
استفاده از ماسکهای تنفسی مناسب تایید شده توسط مراکز مجاز-استفاده از وسایل حفاظت فردی به تنهایی برای عملیات بلاستینگ کافی نیست وباید از تهویه مناسب نیز بهره گرفت .
چـرخـه خـواب و بـیــداری، فـعالیت و اسـتـراحت، حرارت بدن، بـرون ده قـلـب، مـصـرف اکسیژن و مـیـزان ترشح غدد درون ریز توسط ساعت بیولوژیک بدن تنظیم می گـردنـد. سـاعــت بیولوژیک مختص انسانها نبـوده و تـمـام مـوجـودات زنـده از بــاکتری ها گرفته تا خود انـسـانها واجد چنین ساعتی میباشند. در تنظیم ساعت بیولوژیک بدن 3 عضو با یکدیگر همکاری میکنند: بقیه در ادامه مطلب
1- گیرنده های نور واقع در چشمها
2- بخشی از هیپوتالاموس بنام SCN
3- غده صنوبری
هنگامی که نور (بطور طبیعی نور خورشید) به چشمها میرسد گیرنده های نور آن را به هیپوتالاموس مغز مخابره میکنند سپس هیپوتالاموس به غده صنوبری که چشم سوم نیز نامیده میشود، فرمان میدهد که ملاتونین ترشح کند. در واقع تولید ملاتونین نسبت به دو عامل نور و حرارت حساس میباشد. هنگامی که نور و حرارت کاهش می یابد ما احساس خواب آلودگی خواهیم کرد چرا که تولید ملاتونین افزایش می یابد. ملاتونین در غیاب نور و در شب تولید میگردد بطوری که میزان ملاتونین در شب 10 برابر میزان آن در روز میباشد. میزان ترشح و تولید ملاتونین در افراد مسن کاهش می یابد. از این رو آنها صبها زودتر از خواب برمیخیزند. بر هم خوردن تنظیم ساعت درونی و ناهمخوانی آن با محیط پیرامون و شبکه اجتماعی منجر به بروز بی خوابی مزمن، هواپیمازدگی و اختلال خواب درشاغلینی که در دو شیفت کار میکنند، میگردد.
شما میتوانید با اندازه گیری دمای بدن و سطح هوشیاری خود در طی شبانه ریز پی ببرید که آیا جزو دسته سحر خیزها میباشید و یا شب زنده داران. در جه حرارت بدن افراد سحر خیز معمولا در پیش از ساعت 8 بعد از ظهر کاهش می یابد. این افراد از لحاظ آناتومی انعطاف ناپذیر بوده و اوج حرارت بدن و سطح هوشیاری آنان در اوایل بعد از ظهر می باشد. اما افراد شب زنده دارانطباق پذیری بیشتری دارند. در افراد سحر خیز ملاتونین کمتری ترشح میگردد بنابراین بیشتر در معرض اختلالات خواب قرار دارند.
مترونوم بدن
ختلالات اسكلتی - عضلانی یك بیماری شغلی است. این اختلالات به علت شرایط نامناسب در محیط كار بروز می كند. یكی از علل ایجاد این مشكل وسایلی است كه افراد در محل كار از آن استفاده می كنند كه حتماً باید استاندارد باشد، عامل دیگر احساس امنیت و آرامشی است كه فرد باید در محیط كار داشته باشد تا دچار این گونه اختلالات نشود.
دكتر سیدجلیل میرمحمدی میبدی متخصص طب كار و بیماری های شغلی در زیر نكاتی را بیان كرده است كه می تواند اختلالات اسكلتی و عضلانی مربوط به شغل را كاهش دهد.
● اختلالات اسكلتی - عضلانی مرتبط با كار چگونه به وجود می آید؟
▪ اختلالات اسكلتی - عضلانی مرتبط با كار نوعی بیماری شغلی به حساب می آید. این گونه اختلالات معمولاً به علت قرار گرفتن بدن در وضعیت نامطلوب هنگام كار كردن یا استفاده از میز و صندلی نامناسب و غیراستاندارد تشدید می شود. زمانی كه از صندلی متناسب با ابعاد بدن (غیرارگونومیك) استفاده شود، اختلالات افزایش پیدا خواهند كرد.
● صندلی قابل استفاده در محیط كار باید چه استانداردی داشته باشد؟
▪ یكی از اجزای مهم صندلی، دستگیره ای است كه قابلیت تنظیم ارتفاع را انجام می دهد. همچنین باید سطح نشیمن صندلی استاندارد گود و لبه آن گرد باشد. زمانی كه فرد روی صندلی می نشیند، باید از اطراف ران ها تا دسته صندلی ۲/۵ سانتی متر فاصله باقی مانده باشد و ارتفاع صندلی باید در اندازه ای تنظیم شود كه لبه نشیمنگاه با عضله ران تماس پیدا نكند و مانع خون رسانی به ساق پا نشود، چون این موضوع باعث خواب رفتگی و خستگی در عضلات پا می شود. پشتی صندلی باید قوس كمر را هنگام نشستن پر كند و قسمت بالای آن رو به بیرون باشد تا كتف ها در جای مناسبی قرار بگیرد. صندلی استاندارد، پنج پایه و چرخدار است. پوشش روی صندلی باید از پارچه باشد تا ایجاد گرما و سرما نكند. بهترین ارتفاع صندلی، ارتفاعی است كه وقتی فرد روی آن می نشیند و به پشتی آن تكیه می دهد، كف پاها روی زمین قرار بگیرد تا نیازی به استفاده از زیر پایی نباشد. هنگام نشستن روی صندلی زاویه بدن و ران پا باید بین ۹۰ تا ۱۱۰ درجه باشد، ران پا و ساق پا بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه و زاویه ساق پا و خود پا ۹۰ درجه باشد.
● با چه اقداماتی در محیط كار می توان از بروز اختلالات اسكلتی - عضلانی پیشگیری كرد؟
▪ افرادی كه شرایط فعالیت آنها به گونه ای است كه معمولاً نشسته كار می كنند، در ازای هر یك ساعت كار به مدت ۱۰ دقیقه به صورت ایستاده استراحت كرده و دو تا سه دقیقه از ۱۰ دقیقه استراحت خود را ه نرمش های بسیار ساده در محیط كار اختصاص دهند. در افرادی كه فعالیت كاری آنها به صورت ایستاده است نیز به ازای هر یك ساعت كار، ۱۰ دقیقه نشستن لازم است.
بقیه در ادامه مطلب