هواي پاك مايه شادماني زندگي بشري است كه نياز به آن بيش از نياز به غذا و آب مي باشد. صنعت مدرن امروز، باعث توليد گازها و ذرات زيادي مي شود كه هواي آزاد را آلوده مي كنند. در گذشته زغال در صنعت باعث توليد دي اكسيد گوگرد زيادي مي شد، ولي امروز به دليل محتويات كم گوگرد در زغال، سوخت آن مشكلات زيادي توليد نمي كند ولي وسايل نقليه موتوري مشكل اساسي هستند كه دي اكسيد نيتروژن و ذرات آلي غير قابل تجزيه توليد مي كنند كه تحت اثر اشعه خورشيد به ازن تبديل مي شود كه مهمترين آلوده كننده هوا مي باشد. گاز دي اكسيد نيتروژن ( NO2 ) هوا را به رنگ قهوه اي در مي آورد و اين وضعيتي است كه بسياري از شهرها در فصل تابستان با آن مواجه هستند . ذرات ريز كه در اثر سوخت موتورهاي بنزيني و گردوغبار جاده اي، دود حاصل آتش سوزي و گرده هاي گياهان توليد مي شود عامل آلودگي هوا در روزهاي زمستاني است . بقیه در ادامه مطلب
تعريف آلودگي هوا:
آلودگي هوا يعني افزايش ميزان گازهاي سمي و ذرات ريز جامد و مايع در هوا در غلظت هايي كه تهديد كننده سلامتي هستند .
منابع آلودگي هوا:
مهمترين منابع آلودگي هوا عبارتند از :
1- وسايل نقليه
2- كارخانجات صنعتي
3- دود ناشي از آتش سوزي
4- گرده هاي گياهان
5- طوفانهاي شن و ماسه روان
6- طوفان ،گردوغبارو فعاليت آتشفشانها و آتش سوزي جنگل
مهمترين آلوده كننده هوا :
دست كم شش نوع نحوه برخورد ورفتاربا ريسك امكان پذير است كه به آنها تكنيكهاي مديريت ريسك اطلاق ميگردد : بقیه در ادامه مطلب
1) نگهداري 2) گريز 3) اجتناب
4) كاهش پيشگيري 5) انتقال 6) خنثي سازي
1) نگهداري یا قبول ریسک:
نام ديگر اين رفتار، خود بيمه گري است. در اين حالت نگهدارنده ريسك بايد زمان كافي براي درنظرگرفتن ذخايرلازم جهت جبران خسارت داشته باشد. در واقع، شخص بايستي هميشه بخشي از داشته خود را براي رفع خطرات آتي، نگهداري و انباشته كند .
بسياري از افراد جامعه و بخصوص بازرگانان، ناگزيرند بخش عمده اي ازسرمايه خود را براي ايام وقوع خطر( اصطلاحا براي روز مبادا) كنارگذاشته تا در صورت بروز حوادث، صرف جبران زيانهاي متحمله نمايند ( خود بيمه گري )
2) گريز :
مهمترين حالت در اينگونه رفتار، ورشكستگي است.بسياري از كارشناسان، گريز را ازتكنيكهاي مديريت ريسك نميدانند چون اين رفتار نشان دهنده كوتاهي و قصور فرد از انجام تعهدات مقرر، بجاي تدبير و مديريت است .
3) اجتناب:
حالتي است كه شخص يا شركتي براي اجتناب از درگيري با ريسك، فعاليت وانجام امورخاصي را ترك مي كند و انجام نميدهد. مثل كارخانه توليد اتومبيلي كه براي اجتناب از مسؤوليتهاي ناشي از توليد و غيره، توليد آنرا متوقف ميكند. و يا شخصي كه اتومبيل خود را بدليل جلوگيري از ريسكهاي داشتن اتومبيل مي فروشد، كه البته اين حالت، راه حل معقولانه ومناسبي نميتواند باشد مگر در برخي موارد خاص .