متداول ترين وسيله جهت اندازه گيري صدا، دستگاه صدا سنج SLM و صدا سنج از نوع جمع شونده ISLM مي باشد. آگاهي از نحوه كاليبراسيون، طرز استفاده و گرفتن اطلاعات لازم از دستگاه جهت انتخاب دستگاه مورد نياز امري مهم مي باشد.
جدول زير ،راهنما جهت انتخاب دستگاه مي باشد (اطلاعات مذكور توسط كارخانه سازنده ارائه مي گردد)

جدول راهنماي انتخاب دستگاه

معرفي دستگاه صدا سنج SLM

SLM شامل ميكروفن، مدار الكتريكي و نشانگر مي باشد. ميكروفن تغييرات جزئي فشار هوا ناشي از صدا را گرفته و آنها را به پيام هاي الكتريكي تبديل مي كند. اين پيام ها توسط مدار الكتريكي تغيير يافته ودر نهايت بصورت تراز صوتي بر مبناي دسي بل نشان داده مي شود.
SLM تراز فشار صوتي لحظه اي را در يك موقعيت خاص مي دهد.براي اندازه گيري، صدا سنج را در امتداد بازو در ارتفاع گوش قرار مي دهيم. در بيشتر صدا سنج ها، موقعيت ميكروفون نسبت به منبع صوت چندان مهم نيست. در دستورالعمل دستگاه در مورد چگونگي قرار گرفتن ميكروفون توضيح داده شده است. صدا سنج را بايد قبل و بعد از هر بار استفاده كاليبره كرد. در دستورالعمل دستگاه نحوه كاليبراسيون شرح داده شده است.
در بيشتر صدا سنج ها ميزان صدا در وضعيت پاسخ سريع و كند قابل اندازه گيري است.
ميزان پاسخ دهي، مدت زماني است كه دستگاه قبل از نمايش تراز صوت روي صفحه توانايي محاسبه ميانگين را دارد. (پاسخ دهي كند و تند)
اندازه گيري تراز صوتي محيط كار بايد در وضعيت پاسخ كند انجام گيرد.
صدا سنج نوع دوم براي اندازه گيري در صنعت طراحي شده است. صدا سنج نوع اول در كارهاي مهندسي، آزمايشگاهي و تحقيقاتي بكار مي رود و گران تر و دقيق تر است.
هيچگونه صدا سنجي با دقت كمتر از صدا سنج نوع دوم نبايد جهت اندازه گيري صداي محيط كار بكار رود.
آناليزور يا فيلتر وزني كه در صدا سنج ها موجود است با كليد روشن و خاموش بكار
مي افتد. برخي از صدا سنج هاي نوع دوم فقط در وضعيت (A) اندازه گيري مي كند. بدين معني كه فيلتر آناليزور A دائماً در وضعيت روشن مي باشد.
يك صدا سنج معمولي (SLM) فقط صداي لحظه اي را اندازه گيري مي كند و براي محيط هاي كاري با تراز صداي يكنواخت مناسب مي باشد. اما در محيط هاي كاري با صداي ضربه اي و غير يكنواخت و دوره اي، استفاده از صدا سنج معمولي جهت تعيين ميانگين تماس فردي با صدا در يك شيفت كاري اشتباه مي باشد. دستگاه مناسب در اين گونه محيط ها دزيمتري صدا مي باشد.

معرفي دستگاه صدا سنج از نوع جمع شونده ISLM

اين دستگاه شبيه دزيمتر مي باشد و تراز معادل صدا (ISLM) را در يك دوره زماني اندازه گيري مي كند. اشكال اين دستگاه در اين است كه تماس فردي را مشخص نمي كند زيرا مثل SLM دستي مي باشد و امكان اتصال به بدن را ندارد.

ISLM تراز معادل صدا را در موقعيت خاص اندازه گيري مي كند حتي اگر تراز صدا مرتباً تغيير كند، دستگاه يك عدد بعنوان تراز معادل را نشان مي دهد.

معرفي دستگاه دزيمتر صدا

دستگاه دزيمتر صدا، كوچك، سبك و قابل اتصال به فرد مي باشد. (به كمر فرد متصل مي شود) و ميكروفون آن به يقه در نزديكي گوش متصل مي گردد.
دزيمتر ميزان تراز صوت را ذخيره كرده و ميانگين مي دهد. در صنايعي كه ميزان صدا در طول زمان كار مختلف مي باشد و همچنين صنايعي كه موقعيت افراد تغيير مي كند مورد استفاده زيادي دارد.

بقیه در ادامه مطلب

الف) بلند کردن بار:

 1- کلیه کارگرانی که در کارشان نیاز به بلند کردن و حمل بار دارند باید در مورد اصول ارگونومی حمل بار آموزش های لازم را دیده باشند.
 2- بلند کردن وحمل بار باید با خصوصیات فیزیکی کارگر مطابقت داشته باشد.
 3- اگر بلند کردن بارهای سنگین یا حمل مکرر بار در محیط کار غیر قابل اجتناب است, این گونه فعالیت ها باید به تناوب و در بین سایر کارهای سبکتر انجام گیرند.
 4- اگر بلند کردن بارهای دستی سنگین(بیش از 23 کیلوگرم) امری ضروری و اجتناب ناپذیر باشد،شرایط باید بهینه شوند:
 • باید بتوان بار را در نزدیکی بدن نگاه داشت(فاصله افقی بین دست و قوزک پا در حالت نشسته حدود 25 سانتی متر است).
 • ارتفاع اولیه بار از زمین،قبل از بلند کردن،باید حدود 75 سانتی متر باشد.
 • تغییر مکان بار به صورت عمودی نباید از 25 سانتی متر بیشتر باشد.
 • امکان برداشتن بار با هردو دست باید میسر باشد.
 • بار باید دارای جای دست یا دسته باشد.
 • بدن به هنگام بلند کردن بار باید آزاد باشد.
 • در هنگام بلند کردن بار،نباید بدن را چرخاند.
 • در هر پنج دقیقه نباید بیش از یک مرتبه نسبت به بلند کردن بار اقدام کرد.
 • عمل بلند کردن بار نباید بیشتر از یک ساعت طول بکشد و پس از آن حتما باید وقفه ای جهت استراحت یا انجام کارهای سبکتر در نظر گرفته شود.
 • مدت زمان استراحت یا کار سبکتر برابر 120/1 زمان بلند کردن بار در نظر گرفته می شود.
 5- بارهای تکی نباید خیلی سبک باشند.(در غیر این صورت خطر بلند کردن چند بار بصورت یک جا پیش می آید).
 6- طراحی میزها،طبقات،ماشین آلات و موارد مشابهی که بار از روی آنها برداشته و یا بر روی آنها گذاشته می شود باید به بهینه کردن شرایط باربرداری کمک کند:
 • در هنگام برداشتن یا گذاشتن بار باید امکان نزدیک شدن به آن میسر باشد.

بقیه در ادامه مطلب

ارزیابی ریسک علاوه بر اینکه از لحاظ قانونی باید اجرا شود ، در حفظ کارکنان و فعالیت تجاری شما کمک می کند تا بر روی خطراتی که در محیط کار شما واقعا دارای اهمیت هشتند و بالقوه می توانند سبب بروز صدمات جدی شوند ،متمرکز شوید. در بسیاری از موارد اندازه گیریهای مستقیم می تواند براحتی خطرات را کنترل کند برای مثال اطمینان از تمییز شدن محل از ریخته شده میتواند سبب جلوگیری از لیز خوردن افراد شود و یا بسته بودن کشوهای میز مانع اسیب رسیدن به نفرات میشود . در اغلب موارد می توان با روش های ساده ، ارزان و موثر از حفظ دارائی های با ارزش اطمینان حاصل کرد.

قانون انتظار حذف کلیه ریسک ها را ندارد اما شما باید تا ((حد معقول)) از افراد خود محافظت کنید. این راهنما چگونگی دستیابی به این هدف را با کمترین وسواس به شما ارائه می دهد.
ارزیابی ریسک چیست؟
به طور ساده ارزیابی ریسک عبارت است از یک بررسی دقیق در موردیکه چه چیز در محل کار شما می تواند سبب آسیب رساندن به نفرات گردد. به طوریکه بتوانید تشخیص دهید که آیا اقدامات پیشگیرانه موجود کافی است یا باید اقدامات بیشتری جهت جلوگیری از اسیب انجام گیرد . کلیه کارکنان حق دارند که در برابر اسیب های ناشی از احتمال در سیستم محافظت شوند.
حوادث و بیماریها ، جان نفرات را تهدید میکنند . همچنین اگر محصول فعالیت شما اسیب ببیند ،ماشین آلات دچار صدمه شوند . هزینه های بیمه افزایش میابد و یا در نتیجه همه این مسایل مجبور شوید به دادگاه بروید تمام فعالیت تجاری شما نیز تحت تاثیر قرار میگیرد . از لحاظ قانونی شما ملزم به ارزیابی ریسک های موجود در محل کار خود هستید به طوری که در نهایت بتوانید یک برنامه برای کنترل ریسک را پیاده نمایید.
چگونگی ارزیابی ریسک
پنج مرحله زیر را دنبال کنید:
مرحله اول : شناسایی خطرات
مرحله دوم: تعیین اینکه چه کسی و چگونه ممکن است صدمه ببیند
مرحله سوم: بررسی ریسک های موجود و اجرای اقدامات پیشگیرانه
مرحله چهارم: ثبپ یافته ها و نتایج
مرحله پنجم: بازبینی ارزیابی صورت گرفته و روزآمد کردن ان در صورت لزوم

بقیه در ادامه مطلب