نحوه ي خوابيدن بقیه در ادامه مطلب
-استفاده از بالش كوتاه زير سر براي خوابيدن
-استفاده از تشك سفت يا دو يا چند لايه پتو پتو به جاي تشك
-خوابيدن در حالت طاق باز يا به پهلو
-در حالت خوابيدن به پهلو، جمع كردن پايي كه بالا قرار گرفته است به داخل شكم
- اجتناب از خوابيدن به روي شكم در مبتلايان به آرتروز زانو
-توصيه به خوابيدن به روي شكم در مبتلايان به آرتروز كوكسو فمورال
نحوه ي صحيح به رختخواب رفتن و بلندشدن از آن
• براي بلندشدن از رخ تخواب ابتدا به يك پهلو بچرخيد.
• سپس از طريق سفت كردن عضلات شكم و با كمك دست ها در لبه تخت بنشينيد و بعدبايستيد.
• در هنگام درازكشيدن ايت مراحل را به عكس انجام دهيد.
همواره از انجام حركات ناگهاني و سريع خودداري كنيد.
نحوه ي صحيح نشستن
نكات مورد توجه در موقع نشستن بر روي زمين:
نشستن به مدت طولاني در يك جا ( هر ۲۰ دقيقه يك بار بلند شويد و حدا قل يك دقيقه راه برويد. )
صاف نشستن و به جايي تكيه كردن
منقبض كردن عضلات شكم بدون حبس كردن نفس
عقب بردن شانه ها و نگاه كردن به جلو
قراردادن يك بالش كوچك پشت كمر براي راحتي بيشتر
در صورت داشتن درد در ناحي هي زانو يا كمر بهتر است روي زمين ننشينيد و روي صندلي بنشينيد.
نكات مورد توجه براي نشستن بر روي صندلي:
حركات طبيعي يكي از مهمترين بخشها در انجام كار با راندمان بالا تلقي ميگردد. لذا بايد محيط كار را به گونهاي طراحي نمود تا با ابعاد بدن كارگر كاملاً تطبيق داشته باشد در چنين وضعيتي نياز به دانستن اين ابعاد جهت طراحي محيطهاي كاري اهميت بسزايي داشته و پاسخگوي اين نياز مهم آنتروپومتري مي باشد.
آنتروپومتري Anthropometery كلمه اي يوناني است كه از دو واژة Anthropo به معني انسان – گونه انسان و metery به معني سنجش تشكيل شده است.
بطور كلي اندازه گيري ابعاد بدن در دو وضعيت صورت مي گيرد:
1. وضعيت ساكن ( ثابت )
2. وضعيت متحرك
وضعيت ساكن :
در وضعيت ثابت اندازه گيري بدن در حالتي صورت مي گيرد كه بدن هيچ حركتي نداشته باشد و اين اندازه گيري را اصطلاحاً آنتروپومتري استاتيك مي گويند.
وضعيت متحرك :
در وضعيت متحرك اندازه گيري ابعاد بدن در حالتي كه بدن در حال حركت مي باشد، صورت خواهد گرفت. اين اندازه گيري نيز آنتروپومتري ديناميك گفته مي شود.
بطور كلي آنتروپومتري شامل اندازه گيري
- اندازه هاي مختلفي از طول بدن
- وزن و حجم اندام ها
- فضاي حركتي و زواياي حركتي هر يك از اندازه ها بوده و در نهايت تهيه آمار و اطلاعات منتج از آن در تعيين شكل و اندازه ابزار و وسايلي است كه در محيط كار مورد استفاده اين افراد قرار مي گيرد.
بطور كلي آنتروپومتري در دو زمينه كاربرد دارد:
1. براي تطبيق و تناسب ماشين با انسان در جهت راحتي و افزايش راندمان كاربر
2. جهت استاندارد سازي وسايل و تجهيزات مورد استفاده براي يك فرد يا كل جامعه
در اين زمينه علاوه بر ابعاد بدن، نوع وسايل مورد استفاده، جنس و وضعيت بدن يا پوسچرPosture و... مورد استفاده قرار مي گيرد كه البته مهمترين آنها سن، جنس و تفاوتهاي نژادي مي باشد.
براي استاندارد سازي نحوة تعيين هر يك از اندازه ها بايد براي نوع اندازه گيري نيز، يك تعريف مشخصي وجود داشته باشد كه ذيلاً تعاريف اصلي در اندازه گيري ابعاد بدن مورد بررسي قرار ميگيرد.
بقیه در ادامه مطلب
در اكثر موارد صدماتي كه در ناحيه تحتاني كمر رخ مي دهد به علت ضعيف بودن عضلات كمر و يا به دليل طريقه نادرست بلند كردن بار و حمل نادرست اشياء مي باشد . عضلات ضعيف ( در اثرعدم ورزش كافي ) مي توانند فعاليت هاي ساده بدني از جمله نشستن ؛ ايستادن و بلند نمودن اشياء را به عوامل بالفعل و بالقوه مضري تبديل نمايند . هنگامي كه يك فعاليت بدني انجام مي دهيد ؛ در حين انجام كار فعاليت هايتان بايد براي كمرتان قابل تحمل باشد شما با اختصاص دادن چند دقيقه در روز براي قوي كردن عضلات مي توانيد از صدمات احتمالي وارده به كمرتان جلوگيري كرده و به راحتي فشار هاي كاري را كه به كمرتان وارد مي شود تقليل دهيد .
علل بروز كمر درد :
بطور كلي صدمات كمر ناشي از تركيبي از مشكلات در طول زندگي مي باشد كه عبارتند از :
1- نگراني و اضطراب
2- شيوه نادرست بلند نمودن و حمل اشياء
3- حالت نادرست نشستن و ايستادن
4- انعطاف پذيري ضعيف كمر
5- كمبود قدرت عضلاني شكمي وكمري
6- وزن زياد ( بخصوص افراد با شكم بزرگ)
7- تناسب فيزيكي ضعيف اندام
بسيار مهم است كه كمري سالم ؛ قوي و انعطاف پذير داشته باشيد ؛ خوب مراقبت كردن از ستون فقرات بيشتر يك احساس عمومي ؛ دانستن زمان كمك خواسن از ديگران و زمان استفاده از كمك هاي مكانيكي و عادات سالم زندگي مي باشد .
بقیه در ادامه مطلب
بر اساس تعريف، «حادثه» رويداد پيش بيني نشده و ناخوشايندي است كه فعاليتهاي كاري را دچار وقفه كرده و ممكن است با جراحت يا خسارت مالي نيز همراه باشد. برخي از حوادث، موجب بروز خسارات و آسيبهاي انساني، اجتماعي و صنعتي جدي مي شوند كه اين امر از طريق كاهش راندمان كاري، تأثير معني داري بر بهره وري و توليد خواهد داشت و نكته مهمتر، اثرات سوء اجتماعي و به تبع آن اثرات رواني حاصله بر روي نيروي كار مي باشد. در هر صورت تكنيكهاي ايمني نشان داده كه ما مي توانيم حوادث را كنترل نموده و از وقوع آنها پيشگيري كنيم. پيشگيري موفق حادثه، حداقل نياز به چهار اقدام اساسي دارد: 1- مطالعه و بررسي همه جانبه محيط كار 2- تجزيه و تحليل حوادث به وقوع پيوسته 3- تشكيلات كنترل و نظارت 4- اقدامات آموزشي در ادامه به ارائه توضيحات بيشتري در هر مورد مي پردازيم. 1- بررسي همه جانبه محيط كار مطالعه و بررسي از كليه نواحي كاري و عمليات و پروسه توليد جهت شناسايي عوامل ايجاد كننده خطرات، مهمترين اقدام پيشگيرانه، جهت كاهش حوادث ناشي از كار به شمار مي آيد. پس از مطالعه و بررسي و شناخت كامل اين خطرات، اقدامات بعدي شامل ارزيابي و تجزيه و تحليل مخاطرات شغلي مي باشد كه اين تجزيه و تحليل ها، بعنوان روشي براي افزايش دانش پيشگيري از حوادث بكار مي روند. 1- 1– تشخيص و شناسايي خطرات مرحله ابتدايي در پيشگيري از وقوع حادثه، شناسايي خطرات موجود در محيط كار مي باشد. بطور كلي دو نوع خطر در هر محيط كاري موجود است. الف- خطرات آني كه آثار آن بلافاصله قابل مشاهده و ملموس بوده و منجر به بروز حوادث ناشي از كار مي گردد. ب- خطرات آتي كه آثار آن بلافاصله قابل مشاهده نبوده و در نهايت منجر به بروز ما خطرات دسته اول را تحت عنوان خطرات ايمني و خطرات دسته دوم را با عنوان خطرات بهداشتي مي شناسيم. همچنين عوامل ايجاد كننده خطرات نيز شامل موارد ذيل مي باشد: عوامل فيزيكي، شيميايي ، مكانيكي ، فيزيولوژيكي و بيولوژيكي ، ارگونوميكي و عوامل رواني، كه در هر مورد اگر ميزان عامل توليد كننده خطر بيش از حدود مجاز و استاندارد باشد، مشكلات عمده اي در محيط كار بوجود مي آيد. در بحث پيشگيري از وقوع حادثه، شناسايي خطرات ايمني مد نظر مي باشد. در اين مورد مي توان با مطالعه و بررسي از كليه نواحي كاري، مراجعه به گزارشات مربوط به حوادث و يا صدمات ناشي از كار، بررسي عمليات و پروسه توليد و مرور گزارشات مربوط به عملكرد ماشين آلات ، مشورت با كارگران، كارفرمايان و اعضاي كميته هاي بهداشت و ايمني... با محدوده و حوزه خطراتي كه افراد در معرض آنها قرار دارند، آشنا شده و در پيشگيري از وقوع آنها اقدام نمود. همچنين شناسايي خطرات بالقوه محيط كار از اهميت بسياري برخوردار است كه اين امر مبتني بر بررسي ها و مراقبت هاي شغلي و تجزيه و تحليل دقيق خطرات مي باشد. نكته قابل توجه آنست كه در حين شناسايي، بهتر است از موارد جزئي صرفنظر كرده و توجه خود را بر روي خطراتي كه ممكن است منجر به آسيبهاي جدي شوند، متمركز نماييم. بقیه در ادامه مطلب
بيماري هاي شغلي مي گردد.