بي شك حس بينايي مهمترين حسي است كه خداوند در وجود انسانها آفريده است.دردنياي امروز اكثر مردم بيشتر اوقات خود را در داخل اماكن و ساختمانهاي سربسته اي مي گذرانند كه حتي درطول روز نيز با نور مصنوعي چراغها روشن مي گردند.از طرفي با توسعه و پيشرفت و صنعتي شدن جوامع و نيازهاي بوجود آمده ، فعاليت انسانها به امري شبانه روزي تبديل گشته كه تامين روشنايي در جهت انجام كارها مساله اي اجتناب ناپذير خواهد بود.
از آنجايي كه سيستم بينايي انسانها بيشترين تطابق را با نور طبيعي حاصل از نور خورشيد دارد،لازم است كه در طراحي سيستمهاي روشنايي مصنوعي بيشترين انطباق با نور روز در نظرگرفته شود. روشنايي بعنوان يك عامل فيزيكي در محيطهاي كار مطرح ميباشد كه در صورت فراهم نبودن كيفيت و كميت مناسب آن مي تواند به ريسك فاكتوري براي پيدايش برخي عوارض يا اختلالات بينايي ، جسمي و روحي ويا حوادث در محيطهاي كاري مبدل گردد. مطابق با شاخصهاي آماري كشوري بهداشت حرفه اي كه توسط مركز سلامت محيط وكارمعاونت سلامت وزارت بهداشت اعلام گرديده است در سال 1385 حدود 11 درصد كارگاههاي تحت پوشش كشور فاقد سيستم روشنايي مناسب بوده و نيز 11 درصد نيروي كار شاغل در كارگاههاي تحت پوشش بازديد در معرض روشنايي نامناسب مي باشند. همچنين آمارها نشان مي دهد كه در سال 1386 نزديك به 17 درصد كارگاههاي تحت پوشش كشور فاقد سيستم روشنايي مناسب بوده و 12 درصد شاغلين تحت پوشش بازديد در معرض روشنايي نامناسب مي باشند.
بسته کامل آموزش اندازه گیری روشنایی در محیط کار را در ادامه مطلب دانلود نمایید.