در برخی مشاغل به سبب شرایط کار ، نوع فعالیت و هم چنین تولید یا مصرف مواد گوناگون ، کارکنان در معرض عوامل بیولوژیکی زیان آور و بقیه در ادامه مطلب
در نتیجه ابتلا ء به بیماریهای عفونی قرار دارند . این بیماریها ، با توجه به عامل به وجود آورنده به پنج دسته تقسیم می شوند :
-1 بیماریهای ناشی از ویروسها مثل هپاتیت ویروسی و هاری.
-2 بیماریهای ناشی ا ز باکتریها مانند سیاه زخم ، برسلوز ، کزاز ، سل گاوی و ...
-3 بیماریهای ناشی از ریکتزیاها مانند تب کیو .
-4 بیماریهای ناشی از قارچها مثل هیستوپلاسموز و آسپرژیلوس .
-5 بیماریهای ناشی از انگلها مثل کرم قلابدار .
ذیلاً برخی از این بیماریها شرح داده می شود :
: B هپاتیت ویروسی
از جمله بیماریهای عفونی است که با علائم عمومی و گوارشی و آسیب های
کبدی شناخته می شود . علائم بیماری شامل ضعف ، درد ماهیچه ای ، سردرد ، تهوع ،
استفراغ ، درد شکم ، بی اشتهایی و به تدریج علائم یرقان از قبیل زردی و خارش در
پوست می باشد ادرار بیمار تیره و مدفوع کم رنگ می شود . کبد بیمار نیز دردناک و بزرگ
می شود . انتقال این بیماری معمولاً از راه پوست و در اثر تماس با خون و وسایل یا لباس
آلوده صو رت می گیرد . خراشهای کوچک و زخمهای پوستی نیز در این انتقال موثرند . همچنین در صورت آلودگی دست ها ، انتقال از راه
دهان نیز وجود دارد.
شرکت ملی صنایع پتروشیمی HSE امور
این بیماری درمان اختصاصی ندارد و در بیشتر موارد بیماری سیر نسبتاً خفیفی را طی می کند ولی با این حال مواردی از مرگ مشاهده
شده است . اقدامات لازم برای پیشگیری از این بیماری عبارتند از :
رعایت کامل نکات بهداشتی هنگام کار با مواد یا وسایل آلوده ، استفاده از دستکش و ....
گال (جرب) چیست؟ بقیه در ادامه مطلب
این بیماری در اثر هجوم نوعی انگل خارش آور به بدن، ایجاد می شود. این انگل ها Sarcoptes scabiei نامیده میشوند، بسیار ریز بوده و دارای 8 پا میباشند (در مقایسه با حشرات که 6 پا هستند). اندازه آنها بسیار کوچک بوده و تنها به 3/1 میلیمتر میرسند. آنها در زیر پوست پنهان می شوند و سبب ایجاد خارش شدید در پوست شده که این خارش ها در شب به مراتب شدید تر می شوند. انگل هایی که منجر به بروز بیماری خارش می شوند، آنقدر کوچک هستند که با چشم های غیر مسلح قابل رویت نبوده و برای دیدن آنها حتماً باید از ذره بین یا میکروسکوپ استفاده کرد.
ابتلا به بیماری چگونه صورت می پذیرد؟
انگل های ناقل این بیماری سخت گیر و مشکل پسند هستند. آنها حداکثر برای 24 تا 36 ساعت می توانند در بدن میزبان زنده باقی بمانند. انتقال آنها تنها با برخورد مستقیم بدن به بدن از بیمار به فرد سالم امکانپذیر خواهد شد. به ندرت اتفاق می افتد که بر اثر دست دادن، آویختن لباس ها در کنار لباس های فردی که مبتلا به بیماری است، و استفاده از ملافه و پتویی که شب قبل توسط ناقل استفاده شده، به این بیماری دچار شد. برای انتقال بیماری حتماً برخورد فیزیکی باید صورت بگیرد.همچنین انواع دیگر برخورد فیزیکی مانند زمانی که مادر کودکش را در آغوش می گیرد، نیز می تواند دلیل انتقال بیماری به شمار رود. در طول مدت زمان مکرر، دوستان نزدیک و افراد خانواده نیز می توانند از طریق در آغوش گرفتن یکدیگر به این بیماری مبتلا شوند.
آیا سگ و گربه هم ناقل بیماری هستند؟
بیماریهای مـربوط به گرما هنگامی روی می دهند که دمــای بـدن فرد از حد طبیعی خود افزایش می یابـد. بدن انسان بطور عمده توسط منبسط ساختن عروق سـطـــحی پوست و تعریق، دمای افزایش یافته بدن را کاسته و سبب تنظیم و کنترل گرمای بدن می گــردد. اما در آب و هوای مرطوب عملکرد تعریق مختل و کنـد شده و بدن دیگر قادر به خنک ساختن خود نمیـباشد. دو عـــامل فعالیت بدنی شدید و طولانی مدت و آب و هوای گرم مسبب بیماریهای مربوط به گرما هستنـد. همچنین زمانی که فرد دچار کم آبی در بدن خود میگردد در معرض عوارض گرمای زیاد قرار خواهد داشت زیرا در این حالت غلظت خون بدن افزایش یافته و جریان خون کند میگردد که سبب اختلال در عملکرد ارگانهای بدن می شود. بقیه در ادامه مطلب
عوارض ناشی از گرما به قرار زیر است:
1- گرمازدگی خفیف
در این حالت بدن بشدت عرق کرده و حجم خون کاهش می یابد.
علایم:
تعریق شدید - ضعف - سرگیجه - سردرد - حالت تهوع - استفراغ - افزایش ضربان قلب - کاهش فشار خون-پوست مرطوب،سرد و رنگ پریده-افزایش درجه حرات مرکزی بدن تا 39-38 درجه سلسیوس.
درمان:
انتقال بیمار به یک مکان خنک و سایه-دادن مایعات به بیمار برای جبران کم آبی بدن. برای جبران نمک بدن نیز باید اندکی نمک (به نسبت یک قاشق چای خوری نمک در یک لیتر آب) به آب اضافه کرد- لباسهای فرد گرمازده را در آورده و یک ملحفه مرطوب دور بدن وی بپیچید و یا توسط باد بزن مصدوم را باد بزنید.
2- گرمازدگی شدید
این حالت بسیار خطرناک بوده و خطر مرگ را نیز میتواند در پی داشته باشد. در این حالت حرارت مرکزی بدن از 40 درجه سلسیوس فراتر میرود. در این وضعیت اغلب ارگانهای بدن در معرض آسیب بافتی قرار میگیرند. گرمازدگی شدید یک وضعیت اورژانس بوده و دمای بدن فرد گرمازده باید سریعا کاهش یابد. عدم درمان گرمازدگی شدید به تشنج، کما و مرگ منجر خواهد شد. گرمازدگی شدید علاوه بر اثرات سوء آن بروی سیستم عصبی همچنین کبد، کلیه ها، قلب و عضلات را نیز در معرض آسیب قرار میدهد.