– مقدمه : بقیه در ادامه مطلب
کامپیوتری شدن منجر به افزایش آسیب های شغلی و استرس های ذهنی شده است که مرتبط با ماهیچه و استرس هایی شود . CTD است که می تواند منجر به شکایت
در حالیکه افزایش آن در ادارات منجر به استرس ارگونومی می شود که می تواند مستقیما باعث اختلالات ترومای تجمعی شود که شامل تاندون ،سندروم تونل کارپال و بعضی از درد های کمر گردد .
ارگونومی علمی است که در ارتباط با روش کار و متقابلا فاکتورهای محیطی توجه می کند وبا مشخص کردن چگونگی انجام روشهای کار ، می خواهد شخص را از آسیب ها مصون نگه دارد .
هدف ، طراحی شغل مناسب جهت اپراتور ، ترجیحا قدرت فیزیکی بدن کارگربایستی متناسب با شغل باشد بوسیله ایجاد محیط قابل قبول با رعایت اصول ارگونومی نظیر :
- اجتناب از پوسچر نادرست ، تکراری ،گسترده ،فشار مستقیم ، خستگی و فشار
- ادراک چگونگی تنظیم محیط کار و برآورد نیازهای شخصی
- کاربرد اصول و عادتهای مناسب
*صدمات عمومی مرتبط با وضعیت ارگونومی ضعیف در ادارات شامل موارد ذیل :
آسیب
علت
تاندون
حرکات تکراری
سندروم تونل کارپال
حرکات تکراری با مچ خمیده
درد های کمر
بلند کردن – خمیدگی – پوسچرهای خمیده
فشار شانه / گردن
پوسچر سر به جلو – پوسچر نوسان به عقب
اختلالات گردش خون
فشار استاتیک
صدمات مذکور همه ناشی از یک عامل غیر عادی / فاکتور ریسک نظیر :
- طراحی ایستگاه کاری غیر ارگونومی
- حرکات تکراری نظیر تایپ کردن برای مدت طولانی بدون استراحت .
- پوسچرهای نادرست ، گردن خمیده یا بیش از حد روبه جلو یا مچ خمیده بیش از حد به عقب
- پوسچرهای استاتیک – نشسته برای مدت طولانی بدون بلند شدن یا دراز کشیدن
- محدویت های جریان خون برای بافتهای درگیر کار
ختلالات اسكلتی - عضلانی یك بیماری شغلی است. این اختلالات به علت شرایط نامناسب در محیط كار بروز می كند. یكی از علل ایجاد این مشكل وسایلی است كه افراد در محل كار از آن استفاده می كنند كه حتماً باید استاندارد باشد، عامل دیگر احساس امنیت و آرامشی است كه فرد باید در محیط كار داشته باشد تا دچار این گونه اختلالات نشود.
دكتر سیدجلیل میرمحمدی میبدی متخصص طب كار و بیماری های شغلی در زیر نكاتی را بیان كرده است كه می تواند اختلالات اسكلتی و عضلانی مربوط به شغل را كاهش دهد.
● اختلالات اسكلتی - عضلانی مرتبط با كار چگونه به وجود می آید؟
▪ اختلالات اسكلتی - عضلانی مرتبط با كار نوعی بیماری شغلی به حساب می آید. این گونه اختلالات معمولاً به علت قرار گرفتن بدن در وضعیت نامطلوب هنگام كار كردن یا استفاده از میز و صندلی نامناسب و غیراستاندارد تشدید می شود. زمانی كه از صندلی متناسب با ابعاد بدن (غیرارگونومیك) استفاده شود، اختلالات افزایش پیدا خواهند كرد.
● صندلی قابل استفاده در محیط كار باید چه استانداردی داشته باشد؟
▪ یكی از اجزای مهم صندلی، دستگیره ای است كه قابلیت تنظیم ارتفاع را انجام می دهد. همچنین باید سطح نشیمن صندلی استاندارد گود و لبه آن گرد باشد. زمانی كه فرد روی صندلی می نشیند، باید از اطراف ران ها تا دسته صندلی ۲/۵ سانتی متر فاصله باقی مانده باشد و ارتفاع صندلی باید در اندازه ای تنظیم شود كه لبه نشیمنگاه با عضله ران تماس پیدا نكند و مانع خون رسانی به ساق پا نشود، چون این موضوع باعث خواب رفتگی و خستگی در عضلات پا می شود. پشتی صندلی باید قوس كمر را هنگام نشستن پر كند و قسمت بالای آن رو به بیرون باشد تا كتف ها در جای مناسبی قرار بگیرد. صندلی استاندارد، پنج پایه و چرخدار است. پوشش روی صندلی باید از پارچه باشد تا ایجاد گرما و سرما نكند. بهترین ارتفاع صندلی، ارتفاعی است كه وقتی فرد روی آن می نشیند و به پشتی آن تكیه می دهد، كف پاها روی زمین قرار بگیرد تا نیازی به استفاده از زیر پایی نباشد. هنگام نشستن روی صندلی زاویه بدن و ران پا باید بین ۹۰ تا ۱۱۰ درجه باشد، ران پا و ساق پا بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه و زاویه ساق پا و خود پا ۹۰ درجه باشد.
● با چه اقداماتی در محیط كار می توان از بروز اختلالات اسكلتی - عضلانی پیشگیری كرد؟
▪ افرادی كه شرایط فعالیت آنها به گونه ای است كه معمولاً نشسته كار می كنند، در ازای هر یك ساعت كار به مدت ۱۰ دقیقه به صورت ایستاده استراحت كرده و دو تا سه دقیقه از ۱۰ دقیقه استراحت خود را ه نرمش های بسیار ساده در محیط كار اختصاص دهند. در افرادی كه فعالیت كاری آنها به صورت ایستاده است نیز به ازای هر یك ساعت كار، ۱۰ دقیقه نشستن لازم است.
بقیه در ادامه مطلب